Ogród Botaniczny

Ogród Botaniczny.

Podążając ul. Lubicz na wschód, w kierunku Nowej Huty, można przed Rondem Mogilskim odbić w prawo i zagłębić się w trzecią (licząc od wiaduktu) zacienioną drzewami przecznicę – ul. Mikołaja Kopernika, która doprowadzi do najstarszego w Polsce Ogrodu Botanicznego, założonego w 1783 r. przez Hugona Kołłątaja na pojezuickich gruntach. Do najcenniejszych okazów roślin tropikalnych rosnących w ogrodzie należą sagowce, karłowate drzewa japońskie, storczyki, lotosy indyjskie i sporo odmian palm. Najstarszym drzewem rosnącym w ogrodzie jest Dąb Jagielloński liczący ponad 500 lat. Wspaniałym dopełnieniem botanicznego królestwa jest wznoszący się ponad nim, kopulasto zwieńczony, klasycystyczny budynek Obserwatorium Astronomicznego, nieco nadgryziony zębem czasu, przerobiony pod koniec XVIII w. z pałacu Czartoryskich. Wewnątrz przechowywane są zbiory zabytkowych przyrządów astronomicznych, pozostających niestety poza zasięgiem wzroku przeciętnego amatora.

17 I 1784 r. z tego miejsca wzniósł się w powietrze pierwszy polski balon, a jednym ze sprawców tego przedsięwzięcia był profesor UJ – Jędrzej Śniadecki.

O dokonaniach Mikołaja Kopernika mówi się krótko a dobitnie, że wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię. Do tego trzeba jeszcze dodać, że „geocentrycznemu”, sterroryzowanemu religijnymi dogmatami człowiekowi swojej epoki przeniósł o setki mil punkt odniesienia do świata, do Boga i do własnej duszy. Kopernik okazał się geniuszem. Dzięki swojej wiedzy i godnej pozazdroszczenia odwadze dokonał odkrycia o konsekwencjach niesłychanie istotnych dla dziejów ludzkości. Nie tylko odkrycia astronomicznego, naukowego czy też dotyczącego religii i wiary. To było odkrycie rąbka nieodkrywalnej tajemnicy kosmosu, które zmieniło ludzką mentalność. Ciekawe, jak czuł się w chwili, kiedy był już całkowicie pewien, że to jednak Ziemia kreci się wokół Słońca.

W pobliżu ogrodu znajduje się ruchliwe Rondo Mogilskie, z którego w cztery strony świata odchodzą cztery ważne ulice: na zachód -ul. Lubicz, z powrotem w kierunku Starego Miasta, na wschód ul. Mogilska przechodząca w aleję Jana Pawła II, docierająca do Nowej Huty, na północ – aleja Płk. Beliny-Prażmowskiego, którą można dotrzeć do Olszy i Prądnika Czerwonego, na południe – aleja Powstania Warszawskiego dobiegająca do Ronda Grzegórzeckiego, skąd łatwiej dostać się na Podgórze.